ბევრი მხარე მოვიარე – ასე იწყებს ამბავს მთვარე, – მაგრამ საქართველოსთანა არ მინახავს არსად მხარე.
ბრწყინავს მისი ძველისძველი უძლეველი მთა და ველი, მისი წყალი, მისი სივრცე, მისი შოთა რუსთაველი!